"आसू भरी है ये जीवन की राहें"
परवरिश (1958) चित्रपटातलं हे गीत.
गायलय मुकेशनी.
संगीत: दत्ताराम,
दत्ताराम वाडकर गोव्यातून मुंबईत आल्यावर डॉकयार्डवर हमाल म्हणून काम केलं. पण तबल्यावरचे त्यांचे कौशल्य त्यांना हिंदी चित्रपट सृष्टीत खेचून घेऊन आले. सुरुवातीला सुप्रसिद्ध संगीतकार सज्जाद यांच्याकडे अन नंतर शंकर जयकिशन यांच्याकडे संगीत अरेंजर म्हणून काम केलं. पुढे राजकपूरने आपल्या चित्रपटासाठी संगितकार म्हणून दत्तारामना निवडलं. अन पुढे अनेक सुंदर गीतं त्यांनी दिली. त्यातलंच हे एक.
राजकपूरवर चित्रित हे गाणं फार गाजलेलं.
राजकपूर अन मुकेश या दोन व्यक्ती पण आत्मा एक असावेत इतके सारखे. राजकपूरच गातोय असं वाटावं.
मुकेशच्या आवाजातला दर्द अधिक की राजकपूरच्या चेहऱ्यावरील हे ठरवताच येत नाही...
गायलय मुकेशनी.
संगीत: दत्ताराम,
दत्ताराम वाडकर गोव्यातून मुंबईत आल्यावर डॉकयार्डवर हमाल म्हणून काम केलं. पण तबल्यावरचे त्यांचे कौशल्य त्यांना हिंदी चित्रपट सृष्टीत खेचून घेऊन आले. सुरुवातीला सुप्रसिद्ध संगीतकार सज्जाद यांच्याकडे अन नंतर शंकर जयकिशन यांच्याकडे संगीत अरेंजर म्हणून काम केलं. पुढे राजकपूरने आपल्या चित्रपटासाठी संगितकार म्हणून दत्तारामना निवडलं. अन पुढे अनेक सुंदर गीतं त्यांनी दिली. त्यातलंच हे एक.
राजकपूरवर चित्रित हे गाणं फार गाजलेलं.
राजकपूर अन मुकेश या दोन व्यक्ती पण आत्मा एक असावेत इतके सारखे. राजकपूरच गातोय असं वाटावं.
मुकेशच्या आवाजातला दर्द अधिक की राजकपूरच्या चेहऱ्यावरील हे ठरवताच येत नाही...
गीतकार: हसरत जयपुरी.
हसरत जयपुरींचे शब्द तर आयुष्याचा, दु:खाचा अर्क पिळवटून येणारे.
दोन एकमेकांमधे गुंतलेले जीव.
या गाण्या आधी तिला कळतं की परिस्थितीमुळे लांब जावं लागणार तेव्हा "लुटी जिंदगी और गम मुस्कराये, तेरे इस जहाँ से हम बाज आये " हे तिचं दु:ख व्यक्त करणारं गीत. पण मग जगात चांगले लोकही आहेत हे कळून तिच्या मनासारखे होत असते. पण त्याला त्याचे कर्तव्य सोडता येत नाही. शेवटी तिचं मन तोडून तिला कठोरपणे दूर केल्यावर त्याचं भळभळतं हृदय या शिवाय दुसरं काय गाऊ शकतं?
हसरत जयपुरींचे शब्द तर आयुष्याचा, दु:खाचा अर्क पिळवटून येणारे.
दोन एकमेकांमधे गुंतलेले जीव.
या गाण्या आधी तिला कळतं की परिस्थितीमुळे लांब जावं लागणार तेव्हा "लुटी जिंदगी और गम मुस्कराये, तेरे इस जहाँ से हम बाज आये " हे तिचं दु:ख व्यक्त करणारं गीत. पण मग जगात चांगले लोकही आहेत हे कळून तिच्या मनासारखे होत असते. पण त्याला त्याचे कर्तव्य सोडता येत नाही. शेवटी तिचं मन तोडून तिला कठोरपणे दूर केल्यावर त्याचं भळभळतं हृदय या शिवाय दुसरं काय गाऊ शकतं?
No comments:
Post a Comment